İngilizce Türkçe Sözlük
pride i. 1. gurur, kıvanç, iftihar, övünç: He takes pride in his work. İşinden gurur duyuyor. 2. özsaygı, izzetinefis, onur, haysiyet, şeref, gurur. 3. gurur, kibir: His pride prevents him from admitting his mistake. Kibri, yanlışını kabul etmesine engel oluyor. f. (kuş) tüylerini kabartmak. |
pride o.s. on s.t. bir şey ile övünmek, bir şeyden kıvanç duymak. |
pride of place en yüksek mevki. |
|