İngilizce Türkçe Sözlük
| finish f. 1. bitirmek; sona erdirmek; tamamlamak; bitmek; sona ermek; tamamlanmak. 2. k. dili öldürmek, işini bitirmek. 3. k. dili bitirmek, mahvetmek; bozmak; bitkin duruma getirmek. 4. (bir müsabakada) ... gelmek: He finished first. Birinci geldi. i. 1. son, nihayet. 2. spor finiş, bitiş. 3. (ağaç işlerinde) cila, perdah: This table has a lovely finish. Bu masanın cilası güzel. |
| finish line spor finiş, bitiş. |
| finish off/up bitirmek. |
|